منظور، کاملا مشخص است. ما وقتي حق داريم اهنت کنندگان به مقدسات اسلامي را که خودشان مسلمان نيستند محکوم کنيم، که خودمان با ادعاي طرفداري شديد از پيامبر بزرگوار اسلام ( ص ) و خاندان و اهل بيت ايشان، از اداي کوچکترين اهانت و افترا نسبت به آن بزرگواران ( ولو با کنايه و غير مستقيم، يا حتي در نيتمان ) بپرهيزيم و چنين نيات، سخنان و اعمالي را از ته دل، بسيار زشت و ناپسند بدانيم. ولي با کمال تاسف، واقعيت، بر خلاف اين است و بسياري از ما مسلمانان، خودمان انواع و اقسام اهانتها و افتراها و ناسزاها را نسبت به خاندان پيامبر عظيم الشان اسلام، در بسياري از مراحل زندگي فردي و اجتماعيمان انجام مي دهيم و با اين وصف انتظار داريم که در دادگاه عدل الهي، ما ( اهانت کنندگان مسلمان ) را پاداش بزرگ عطا کنند ولي آنها ( اهانت کنندگان غير مسلمان ) را شديدا مجازات کنند!
واقعا گمان مي کنيم عدل الهي چنين است؟! مطمئن باشيد خداوند علام الغيوب، مانند ما تصور و نيز داوري نمي کند.
