نبوي همچنين از ابراز نارضايتي امام از دولت به خاطر انحصاري کردن فعاليت هاي اقتصادي کشور توسط دولت ياد کرده با اشاره به صحبت هاي امام در همان دوران جنگ مبني بر لزوم مشارکت مردم در فعاليت هاي اقتصادي مي گويد:« من نظرات امام را درباره اقتصاد تهيه کرده بودم که از جمله موارد آن يکي اين بود که کارهايي که مردم مي توانند بکنند، دولت انجام ندهد. در دوران وزارت که ما خدمت ايشان مي رسيديم، هشداري به دولت آقاي مهندس موسوي دادند که " من (امام خميني ره) بارها گفتم که مردم در کارها مشارکت کنند اما اين اتفاق نيفتاده است" اما شرايط جنگي شرايطي بود که کنترل دولت، عدم تضعيف دولت و اينکه دولت دغدغه اي نداشته باشد تا اينکه کاملا جنگ را تدارک کند، اين براي امام اصل مهمي بود».مقام معظم رهبري در سال گذشته (1387) در جمع دانشجويان شيراز در رد اين ديدگاه غلط سوسياليستي در اقتصاد و برنامه ريزي بر مبناي آن در دهه اول انقلاب فرمودند:« در دهه اول، پيشرفت را بسياري از انقلابيون در الگوي چپ؛ چپ دهه شصت؛ يعني الگوي گرايشمند به سوسياليسم مي ديدند. هرکس هم مخالفت مي کرد، يک تهمتي، لکه اي، چيزي متوجهش مي کردند. يک عده اي از مسئولين، دست اندرکاران، فعالين عرصه کار در جمهوري اسلامي نگاهشان نگاه حاکميت دولت و مالکيت دولت بود؛ خوب، اين نگاه، نگاه غلطي بود. نگاه به پيشرفت کشور از زاويه ي ديد تفکر شرقي سوسياليستي چپ محسوب مي شد؛ اين غلط بود. البته غلط بودن اين خيلي زود فهميده شد، حتي آن کساني که آن روز مروج همين ديدگاه بودند، ناگهان صد و هشتاد درجه برگشتند! آن افراط به يک تفريط حالا تبديل شد.»اختلاف نظرهاي اقتصادي پس از جنگ به اوج خود رسيد. گروهي از همفکران نخست وزير معتقد بودند ملت به سياست هاي اقتصاد کنترل شده خو گرفته و براي تداوم آن آماده است مردم به مصرف کم، ايستادن در صف ها و گرفتن کالاي کوپني و امثالهم عادت کرده و با تداوم همان سياست ها مي توان اقتصاد کشور را کنترل کرد. نظر دومي نيز در جامعه مطرح بود که اجراي سياست هاي گذشته در شرايط غير جنگي شدني نيست به نظر آنها سياست هاي اقتصادي همراه با رياضت را مردم، تنها به دليل جنگ و ضرورت حفظ تماميت ارضي و استقلال کشور تحمل مي کردند. اين اختلافات که ريشه در سالهاي گذشته داشت منجر به استعفاي ناگهاني مهندس موسوي در شهريور 67 از نخست وزيري شد، که البته با نامه حضرت امام و مخالفت ايشان مهندس موسوي به کار خود ادامه داد.
