هر نوع اهانت به به هر انسان پاک و بي گناهي، زشت و ناپسند است، چه برسد به اهانت و افترا نسبت به کتاب هاي آسماني و پيامبران الهي و خاندان و ياران نزديک آنان . کلاهمان را قاضي کنيم و ببينيم آيا ما خودمان مي توانيم در برابر تهمت و افترا و اهانت نسبت به افراد خانواده و تمام کساني که واقعا دوستشان داريم، بي تفاوت باشيم و حتي به اهانت کنندگان نيز پاداش بدهيم ؟ پس چطور انتظار داريم پيامبر بزرگوار اسلام ( ص ) نسبت به اين همه اهانت، تهمت و افترا و لعن و نفرين که از طرف ( ظاهرا ) عاشقان و شيفتگان پيامبر ( ص ) و اهل بيت، در حق همان خاندان و ياران نزديک آن حضرت انجام مي شود، در روز قيامت بي تفاوت و حتي شادمان ! باشند ؟! به راستي از روبرو شدن با ايشان در دادگاه الهي، شرم نمي کنيم ؟! بياييم قبل از هر کاري، به راستي در فکر قيامت خود باشيم .