بسم الله الرحمن الرحیم
با عرض سلام به شما خواننده عزیز. سوال و جواب سیزدهم ازین قراره :
آیا تسخیر لانه جاسوسی آمریکا از نظر دیپلماتیک کاردرستی بود ؟
اول اینکه باید در نظر داشت که آمریکا سابقه دیرینه ای در ظلم و تعدی به مردم کشورمون چه در دوران قبل از انقلاب و چه بعد از اون داشت. بعنوان مثال :
_ جعل اسناد و مدارک ایران که تجهیزاتش در لانه جاسوسی هنوز به جا مونده
_ جاسوسی از طریق شنود غیر قانونی تلفنهای مقامات و دستگاه‌های حکومتی و مردم با استفاده از تجهیزات غیر قانونی مستقر در سفارت که هنوز هم موجودن
_ در اختیار داشتن تفنگهای دوربرد مجهز به دوربین مخصوص که برای ترور بکارمیره
_ قاچاق ارز به خارج از کشور با استفاده غیر قانونی از پست سیاسی که طبق مقررات دیپلماتیک، کشور میزبان حق کنترل اون رو نداره
_ تلاش برای فراری دادن عناصر ضد انقلاب و جنایتکار از ایران با صدور گذرنامه‌های جعلی
_ تلاش برای ترغیب قومیتها و پیروان مذاهب مختلف ایران به شورش علیه حکومت مرکزی
_ حمایت از سازمانهای تروریستی
_ حضور غیر قانونی جاسوسان در پوشش فعالیت دیپلماتیک و استخدام جاسوس در ایران
_ تلاش برای نفوذ دادن جاسوسان خود در مواضع بالای حکومتی
_ تلاش برای سازمان دادن به کودتا در کشور
_ تحریم سلاح‌ها و قطعات یدکی نظامی که آمریکا پولش رو قبلا گرفته بود
_ تحریم عملی کالاهای پیشرفته صنعتی
_ تلاش برای ممانعت از بهبود روابط ایران با سایر کشورهای جهان
_ گسترش تبلیغات خصمانه در رسانه‌های آمریکایی علیه جمهوری اسلامی ایران
_ پناه دادن به تروریستهای فراری و سازمان دادن اونها برای ادامه فعالیتهای تروریستی علیه جمهوری اسلامی ایران
_ تلاش برای تجزیه ایران
_ راه دادن شاه خائن به آمریکا که نوعی دهن کجی به مردم ایران و انقلاب اونها محسوب میشد
و دهها توطئه بزرگ و کوچک دیگه.
تازه این توطئه ها در حالی صورت گرفت که تا اون زمان هیچ حرکت به اصطلاح غیر دیپلماتیکی از ایران سر نزده بود و غربگراترین دولت بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بر سر کار بود. دولتی که بازرگان نخست وزیرش، قطب زاده وزیر خارجه‌اش و امیر انتظام (جاسوس آمریکا) سخنگویش بود.
جالبه بدونید که انتقال اسناد "به کلی سری" که از لانه جاسوسی بدست اومده و در 80 جلد کتاب چاپ شده به آمریکا ممنوعه و دارندگان اون مجازات خواهند شد و رسانه‌های گروهی آمریکا حق انتشار اون رو ندارن!
دوم اینکه درعرصه های سیاسی، دست ملتها بازتر از دولتها بوده و از محدودیت های کمتری برخوردارن خصوصا جنبشهای دانشجویی با حضور پرشور و گسترده میتونن در جهت دهی و تصمیم گیریهای داخلی و خارجی مسؤولین و دستگاه های دولتی بسیار موثر باشن. ازین رو حضرت امام (ره) ازین اقدام دانشجویان با عنوان انقلاب دوم یاد کردند.
چهارم اینکه در اون زمان فضایی انقلابی بر کشور حاکم بود و اصولا در چنین شرایطی، استفاده از شیوه های انقلابی و خارج از چهارچوب دیپلماتیک در برخی موارد مورد پذیرشه و در قضیه سفارت آمریکا بعنوان تنها عکس العمل ممکن ارزیابی میشد.
پنجم اینکه در زمان فعلی با توجه به استحکام و نهادینگی نظام اسلامی و عدم حضور فیزیکی دشمن، در موارد مشابه باید از شیوه های قانونی و تبلیغاتی برای حفظ استقلال، منافع و آرمان های ایران اسلامی استفاده و از تحمیل هزینه های غیرلازم و سوء استفاده دشمنان پرهیز کرد.
