بسم الله الرحمن الرحیم
سلام به دوستان همراه. نهمین سوال :
این سهمیه ای که به جانبازان میدن آیا تبعیض نیست؟
چند تا نکته هست که بایدبه اونا توجه کنیم:
یک: اصل عدل و قسط در جامعه ایجاب میکنه که هر کسی به اندازه پولی که داده آش بخوره یعنی بر اساس میزان خدمات و اقداماتش برای جامعه بهش توجه بشه و حقوق مادی و معنوی دریافت کنه. پس رزمنده ای که جونش رو یا قسمتی از اعضای بدنش رو و یا بهترین سالهای جوونیش رو برای حفظ امنیت و منافع دینی و ملی فدا کرده و از فرصتهای اقتصادی و تحصیلی خودش بازمونده، به صورت طبیعی و منطقی خیلی فرق داره با اونی که در سالهای سخت جنگ، برای حفاظت از "مام میهن " با زیر پوش رکابی و شلوار کردی خوابیده بوده زیر کولر و " هاچ زنبور عسل " تماشا میکرده.
حضرت علی علیه السلام خطاب به مالک مینویسد:
« هر گاه کسی از سپاه تو به شهادت رسید و یا شخصی ... در اثر قتل و جرح به گرفتاری شدید مبتلا شد مانند وصی دلسوز و مورد اعتمادی امور خانواده آنان را اداره کن تا اثر فقدانش در میان اهل بیت او ظاهر نگردد»
دو: در جنگهای صدر اسلام غنایم بین رزمندگان توزیع میشد و اونایی که در جهاد شرکت نداشتن، سهمی هم نداشتن. اما امروزه دیگه نمیشه توپ وتانک و هواپیما رو بین رزمنده ها پخش کرد ولی خب عوضش میشه خشکه حساب کرد.
سه: یکی از اصول استراتژی امیر المومنین علیه السلام دراداره جامعه، اصل تشویقه. ارائه این جور خدمات به نوعی تشویق بقیه افراد جامعه برای خدمت بیشتر به همراه اطمینان به این مطلبه که رشادتها و زحماتشون هدر نمیره.
چهار: در بسیاری از کشورهای دیگه مثل آمریکا، ژاپن، متفقین جنگ دوم جهانی و ... بودجه های کلونی برای بازمانده های این جنگها اختصاص میدن و به عنوان قهرمانان ملی، همه جوره زندگی شغلی اونا رو تضمین میکنن و درگزینشها براشون امتیاز ویژه قائل میشن.
پنج: بسیاری ازین عزیزان بدون استفاده از سهمیه و با رتبه خوب توی مراکز آموزش عالی قبول شدن و اونایی هم که از سهمیه استفاده کردن خیلیهاشون لیاقت خودشونو نشون دادن و افتخار آفریدن.
آخری: خود این بزرگمردان کوچکترین چشمداشتی به ثروت و مدرک ندارن ( که اگه داشتن از اولش هم پا به این راه نمیذاشتن ) بلکه با صبر و استقامت مثال زدنی روزگار میگذرونن و منتظرن تا سهمیه واقعی شون رو از جانباز بزرگ کربلا بگیرن. سهمیه ای که من و تو ازون بهره ای نداریم.
